Als ze er niet is - De Dijk
30 april 2018 - Palvelichem, India
Lieve lezers,
Dit zal voorlopig mijn laatste blog zijn want ik ga gauw naar huis en Inge neemt het schrijven van de blog over. Inge voelt zich goed genoeg om de blog zelf verder bij te houden en mocht het zo zijn dat er toch nog een moeilijke periode komt dan neem ik het weer van haar over. Er zijn weinig veranderingen over Inge haar gezondheid te melden. Inge heeft wel een ander behandelprogramma gekregen. Een rejuvenation van body and mind. Ze gaan werken aan haar immuunsysteem en de therapeuten doen dit nu met een algehele body massage en ze krijgt een pakking op haar hoofd met daaroverheen een bananenblad en een zeer elegant hoofddoekje. Ik mocht er geen foto van maken dus dan begrijpen jullie wel hoe elegant het staat. De medicatie momenten zijn op 6 gebleven en deze neemt ze nog steeds even dapper in. Inge kreeg toestemming van dr Vipin om mee te gaan naar een " big town" want alleen daar heb je nationale banken want uit een geldautomaat van een lokale bank komt geen geld. Met 4 dames gingen we op pad. Een goed engels sprekende taxichauffeur ging met ons mee en kon ons helpen met de taal bij onze aankopen. Het winkelpersoneel kan vrij opdringerig overkomen want ze willen graag verkopen maar desondanks blijven ze erg vriendelijk. We hadden een heerlijke ochtend en genoten van de chaos van de stad. Erg veel aankopen hebben we niet gedaan want de kleding hier is echt te klein voor de europese vrouwen. Uiteindelijk rekende ik een sjaal af wat belachelijk goedkoop was. Een prachtige soft cotton sjaal voor nog geen 2 euro, (helaas geen zijden sjaal voor jou Lars). Vier personeelsleden hielden zich bezig met mijn sjaal bij de kassa. Een deed de sjaal in een papieren zakje, de volgende deed het papieren zakje in een tasje, weer een nam mijn geld aan en de vierde controleerde de kassabon, vinkte het af en gaf de tas aan mij. En dat allemaal voor een sjaal van nog geen 2 euro. Een hele happening dus, (zie foto's). Het mocht de pret niet drukken. Voor de lunch waren we weer terug en Inge wilde graag nog weer eens mee voor een uitje. Helaas was dit tijdens mijn verblijf niet meer mogelijk en zelfs ik moest nog moeite doen om het voor elkaar te krijgen naar het nationaal park te gaan. Ik wilde dit graag maar omdat mijn dokter Nimmy vindt dat het hier een hospital is hoor je je niet als een toerist te gedragen. Nadat ik het 3x gevraagd heb en ook net zo vaak gezegd heb dat die mogelijkheid op de website staat, zei ze het te vragen aan dr Vipin. Prompt loop ik hem een paar uur later bijna tegen het lijf en vroeg het hem maar zelf en vrij gemakkelijk zei hij; 'yes you can' . Morgenvroeg ga ik met Sonja dus olifanten spotten en Inge hoopt dit over een paar weken met Eric te kunnen doen. Een bezoek aan de andere AYV-locatie welke in de bergen is, is ook voor Inge aan te raden want hier ben ik vanmorgen naar toe gegaan. Ik heb op de valreep maar direct toestemming gevraagd voor nog een uitje en tegen een bezoek op een andere locatie wat hooguit 45 minuten rijden is, zeggen ze geen nee tegen. Dit was een prachtige locatie, het oogt wat nieuwer en knusser en het heeft een prachtig uitzicht over de bossen. Het nadeel daar kan zijn de vele trappen en het niet al te goede bereik van telefoon en internet maar daarintegen is het er heerlijk rustig en alle behandelingen zijn daar hetzelfde. Er is ook nog een locatie van AYV in Goa waar je letterlijk op het stand verblijft en maar een paar meter bent verwijderd van de zee. Om naar deze locatie te gaan moet je 11 uur rijden dus dat was voor ons nu niet mogelijk. Wie weet een volgende keer en misschien kan Inge daar een keer een paar dagen verblijven met Eric. Toen ik afgelopen woensdag een link kreeg van Richard van het nummer 'Als ze er niet is' van De Dijk op YouTube, werd ik toch wel wat onrustig. Na 6 hele goede weken waar we veel gezelligheid van elkaar hebben gehad, we veel hebben gelachen en toch ook wel een beetje te hebben "geroddeld" , is het voor mij tijd om naar huis te gaan. Ik zal Inge heel erg missen, Inge mij ook maar het is ook fijn om thuis gemist te worden ook al voelt het een beetje dubbel omdat Inge hier blijft. Eric komt over 3 weken en ik ben er van overtuigd dat het de komende 3 weken haar prima lukt om alleen te zijn onder de andere gasten. Binnenkort mag ze weer een echo maken en bloed prikken en dan komt er vast meer duidelijkheid hoe succesvol de behandelingen zijn, over het vervolgtraject en misschien wel de lengte van haar verblijf.
Lieve lezers, blijf Inge vooral veel lieve berichtjes sturen via de app, blog of mail want daar heeft ze veel steun aan. Inge heeft nu een simkaart van India en heeft 1gb data per dag. Haar nieuwe nummer is: 00916282141836, (voor het geval iemand die nog niet heeft). Bellen kan ook maar dan via whatsapp.
Mij wacht woensdag het afscheid van alle lieve mensen hier die ik ook zal missen, vervolgens een autorit van 10 uur naar de luchthaven in Bangalore en dan donderdag een vlucht van 10 uur naar Amsterdam Schiphol.
NAMASTE !!!!!
‘een man weet niet wat hij mist
weet niet hij wat hij mist
maar als ze er niet is
weet een man pas wat hij mist’
Succes Inge de komende tijd💪😘
Karin, tot donderdag 💋❤️
Gr. Richard
Wat een leuke verhalen stuur je.
Daar door heb ik het gevoel dat Inge een beetje dichtbij is. Je bent een geweldige zus,ik ben blij dat je Inge zoveel aan je heeft. Ik weet zeker dat het Inge heeft geholpen. Een goede reis gewenst. Groetjes Aly Stopel
Inge veel succes en sterkte de komende weken....je kunt het!😘
Lieve groeten van ons allemaal.
Zo trots op jou dat je dit voor je zus hebt gedaan. En Inge, voor de komende tijd heel veel kracht gewenst. Goede reis terug woensdag Karin xxx
Namaste..!!
Hoop dat het je goed gaat met de behandelingen blijf sterk
Gr oud collega Eric
Lieve groet, Truus
Liefs 🍀