AFZIEN

Lieve lezers,

Ik heb de computer ontdekt, de enige computer die gedeelt wordt met 25 mensen maar wachten tot deze vrij is schijnt bijna nooit nodig te zijn. De letters op het toetsenbord zijn bijna niet meer zichtbaar maar ik wil jullie toch even vandaag vertellen wat mijn eerste indruk is op de AYV. Voor Inge is het heel hard werken hier en de behandelingen zijn ook erg zwaar. Als je hier niet zit dan kun je je onmogelijk voorstellen wat ik daar mee bedoel en het is ook bijna niet uit te leggen. De ochtend begint om 5.00 uur met een ochtendpoodja, een religieus gebeuren.(wij slaan deze over). Om 6 uur dus de Yoga en deze is inclusief de gebeden die erbij horen. Om kwart over 7 kun je weer naar je cottage gaan. Voor inge betekent dit de oliejurk aantrekken en naar de behandeling gaan. De Cowurine waar ik al eerder over gesproken heb in een blog wordt nog elke ochtend over haar heen gegoten en een hoofdmassage. Dit elke ochtend om 8 uur en duurt een uur. Om 9 uur ontbijt( voor Inge een dieet) en om 10 uur douchen. Tussendoor krijgt Inge nog de nodige medicijnen in de vorm van drankjes en voor Inge zijn ze niet vies. Anderen denken daar echter wel anders over. Om 12 uur lunch en in de middag een pakking en ook weer medicijnen. Inge krijgt hele sterke medicijnen waar ze dus zwakker van is geworden maar uiteindelijk wordt ze er beter van. De cowurine gaat via de porieen van de huid in haar lichaam en voor haar inwendige lichaam schijnt dit goed te zijn. De pakking is voor de buik en dan heeft ze nog 2 soorten kankermedicijnen. Voor de darmen en eierstokken. Het is vanwege de taal moeilijk om er achter te komen hoe het precies zit want dat engels spreken ze ook met een dialect. Morgen start Inge met een nieuwe behandeling, de suntherapie. Inge slaapt zo erg slecht dat dit zou moeten helpen. Hoe het precies in zijn werk gaat vertel ik later want ik heb geen idee. Ook komen er nog meer veranderingen in haar progamma. Inge vindt elke verandering  prettig want het is wel erg veel van hetzelfde. Maar zoals ze hier zeggen, alles heeft een betekenis. Deze AYV kliniek schijnt echt de beste te zijn en ook de meest traditionele (anderen hebben al meerdere panchakarma's bezocht). Alles is persoonlijk afgestemd tot je maaltijden toe. Iedereen wordt eerst ziek om te ontgiften en daarna weer beter wat eenmaal thuis nog heel lang doorwerkt. Over deze traditionele behandelingen kan ik nog erg veel over vertellen maar dat lukt echt niet op deze computer. Het toetsenbord is net een typemachine. Voor Inge is het dus niet alleen lichamelijk erg zwaar maar psychisch nog veel zwaarder. Het is een compleet andere leefstijl, zo onbekend ook, echt wereldvreemd. Een ieder van ons zou bijna de neiging krijgen met zijn vinger naar zijn voorhoofd te wijzen. Het is echter ook zeer effectief en hier zitten veel kankerpatienten, veelal met borstkanker. Ook andere aandoeningen uiteraard en verrassend veel Nederlanders. Het maakt voor Inge hier des te zwaarder omdat haar medicatie zwaarder is, haar dieet is zwaar en het omdenken naar deze bijzondere maar wereldvreemde levenstijl is erg moeilijk. Als je weet dat het voor hooguit een maand is dan kunnen de meesten dat wel volhouden, in de wetenschap dat ze daarna beter zijn maar voor Inge is de lengte van haar verblijf natuurlijk ook nog eens lang en onzeker. Geen wonder dat ze heimwee krijgt. Gelukkig krijgt ze ook veel steun van de andere patienten hier en natuurlijk van alle lieve vrienden, collega's en familie thuis. Dit heeft ze ook echt nodig. Dr Nimmes zorgt er hier voor dat ik niet ziek wordt omdat ze weet dat we dan beide ziek zijn en "Inge needs her support". Daar kom ik dus mooi onderuit maar is ook een noodzakelijk kwaad.

Verder wil ik voor vandaag nog even zeggen dat mijn bereikbaarheid zeer slecht is. Ik krijg bij het aanzetten van de telefoon al bericht dat de data bijna verbruikt is dus als ik niet reageer dan komt dat daardoor. 

Vergeef me mijn fouten in het typen op deze "typemachine"